Ο καναπές σου είναι υπέροχος, ένα καταφύγιο από τους κινδύνους της ζωής. Αλλά ταυτόχρονα είναι το προ-φέρετρό σου, γιατί στον καναπέ σου επιβραδύνονται και εξουδετερώνονται οι αντιστάσεις σου.
Μόνο έξω από τον καναπέ σου, δηλαδή στη δράση, ενεργοποιούνται οι αντιστάσεις, κόντρα στις άπειρες εχθρικές δυνάμεις που απειλούν την ζωή σου.
O καναπές σου προστατεύει τις ήδη υπάρχουσες δυνάμεις σου, αλλά ταυτόχρονα αποτρέπει την παροχή νέων πιθανών ενεργειών από την πολυάσχολη ζωή της ώρας και της ημέρας.
Αποσύρεσαι από τον πολύτιμο αγώνα.
Ο καναπές σου είναι το προ-φέρετρό σου. Είναι ο θάνατος στη ζωή. Ένας ήπιος θάνατος, βεβαίως, από τον οποίο υπάρχει ανάσταση.
Αλλά μην ξεχνάς ποτέ, τεμπέλη, ξαπλώνουν και κοιμούνται πολύ μόνο τα μωρά στο λίκνο τους και οι άρρωστοι στην κλίνη τους, επειδή δεν είναι επαρκώς οπλισμένοι για να αντιμετωπίσουν τη ζωή. Διαφορετικά θα προτιμούσαν τη ζωντάνια και την κίνηση.
Ο όρθιος άνθρωπος ζει, ο ξαπλωμένος, όχι.
Η ξάπλα και ο ύπνος είναι τα καλύτερα συγχωροχάρτια για σχεδόν όλες τις αμαρτίες που κάνεις κατά τη διάρκεια της δράσης εις βάρος του σώματός σου.
Αλλά αν δεν τις κάνεις ;!;
Ο καναπές σου είναι το προ-φέρετρό σου.
Μόλις ξαπλώσεις, κάτι πολύτιμο αρρωσταίνει μέσα σου.
Άνα Ζουμάνη-εφημερόπτερα