Μάης. Το σύμβολο της «χρυσής πικραλίδας» και αντίθετα.
Στα γήπεδα, σε εγκαταλελειμένους κήπους, στα λιβάδια, στις παρυφές των δασών, παντού πικραλίδες. Διάσπαρτος με πράσινο και χρυσοκίτρινο είναι ο κόσμος.
Η πικραλίδα είναι ένα αγριόχορτο με πανοπλία και ασπίδα -τον πικρό ζωμό που εκκρίνει στους μίσχους.
Ένα κορίτσι κρατάει ένα μπουκέτο στο χέρι του.
Είναι πικραλίδες.
(Κόψε κακό παιδί για να μάθεις).
Το Μάη οι πικραλίδες ανθίζουν παντού.
Η πικραλίδα είναι η μάρκα του Μάη
Ο Μάης είναι η μάρκα της πικραλίδας.
Θα μου πεις, «να, πάλι κάτι ανάποδο», για όλους τους άλλους η μάρκα του Μάη είναι η πασχαλιά και άλλα τρυφερά λουλούδια που δεν τα θυμάμαι.
Πασχαλιά, το λουλούδι θαύμα, το λουλούδι το όμορφο, το λουλούδι το τρυφερό, το λουλούδι στό δέντρο, το λουλούδι που μυρίζει και μεθά τους ποιητές.
Tην λιγερόκορμη πασχαλιά την γνωρίζουν όλοι και όλοι την μυρίζουν.
Όχι σαν την πικραλίδα που είναι πικρή και είναι και κοντή, χωρίς φιλοδοξίες.
Η πασχαλιά είναι αναγνωρισμένη, πολυαγαπημένη, πολυτραγουδισμένη και την προστατεύουν όλοι.
Την προστατεύουν και οι αστυνόμοι.
Δεν πειράζει. Την πικραλίδα την προστατεύει ο θεός....