Mια πολύ όμορφη και κομψά ντυμένη γυναίκα, έκανε βόλτα στην παραλία μιας λίμνης, όταν την πλησίασε ένας άγνωστος ωραίος νέος άντρας και της μίλησε:
«Αυτό το φόρεμα που σου έκανα δώρο είναι πανέμορφο!»
«Μα τι λέτε, κύριε;», απάντησε σοκαρισμένη η γυναίκα, «το φόρεμα αυτό μού το έκανε δώρο ο σύζυγός μου, μόλις χθες!»
«Μην οργίζεσαι, γλυκιά μου, την αλήθεια σου λέω. Εγώ σού το χάρισα, αλλά το αξίζεις και το λέω με όλη μου την καρδιά.  Ο άντρας σου μου χρωστάει χρήματα, για την ακρίβεια 6 ολόκληρους μισθούς, τους οποίους αν μου είχε δώσει, που τους χρειάζομαι επειγόντως, δεν θα μπορούσε να σου αγοράσει αυτό το υπέροχο και ακριβό φόρεμα. Αυτό το φόρεμα λοιπόν πληρώθηκε με δικά μου χρήματα. Δεν πειράζει, μια συμβουλή θα σου δώσω μόνο. Θα ήθελα απλώς να σου δώσω μια συμβουλή: είσαι τόσο όμορφη πού μπορείς να κυκλοφορείς άνετα χωρίς πολυτελή εξώφυλλα.  Ο θρίαμβος σου  θα ήταν να επιδράς με ένα τίποτα από τίποτα. Με συγχωρείς, αντίο.»
Η όμορφη γυναίκα γύρισε στο σπίτι, έκανε το φόρεμα κομμάτια, το πέταξε, έραψε ένα πολύ απλό, αλλά με την δική της φαντασία.
Αργότερα που το ζεύγος ετοιμαζόταν να βγει έξω, ο σύζυγος ρώτησε, «Πού είναι το καινούριο φόρεμα που σου αγόρασα;»
«Το λέρωσα με μελάνι, καταστράφηκε και το πέταξα. Αλλά τι πειράζει;  Δεν το χρειάζομαι, είμαι όμορφη και χωρίς αυτό»