Ο Φρόιντ ισχυρίζεται ότι η Ηλέκτρα ήταν ερωτευμένη με τον πατέρα της, κατ' εμέ μια τελείως διαστρευλωμένη, αλλά βολική για το έργο του προσέγγιση της μεγάλης αυτής μορφής. 
Κι εγώ ισχυρίζομαι ότι η Ηλέκτρα ήταν ερωτευμένη -αλλά με την εκδίκηση, την μητέρα της δικαιοσύνης. 
Οι δαιμόνιες θεότητες «Αλήθεια και Δικαιοσύνη» στο τρυφερό, γυναικείο κορμί της Ηλέκτρας.
Η απαλότητα, τα όνειρα, η παρθενική ελπίδα, η αναστάτωση της αναμενόμενης ευτυχίας, το νυφικό, η ιερή λαχτάρα της μητρότητας. Όλα, τα πάντα έπρεπε να κάνουν τόπο να υποταχθούν σε μια ιερή αποστολή, την «Δικαιοσύνη»..
Όπως οι Βαλκυρίες και οι Ερινύες,  έτσι και η Ηλέκτρα ακολουθεί τις εντολές της θείας Δικαιοσύνης.
Οι ιδέες μάνα, αγάπη, εκπλήρωση, συγχώρεση, ευτυχία, ειρήνη παρασύρονται από το τεράστιο, θυελώδες κύμα μια παθιασμένης εμμονής για εκδίκηση.
Ο μοναδικός της στόχος είναι να εκδικηθεί την μάνα της και τον εραστή αυτής για τον δολοφονημένο της πατέρα.
Ο αχαλίνωτος εγκληματικός έρωτας των δύο εραστών έχει καταλάβει τελείως τον απογυναικοποιημένο, ιδιοφυή εγκέφαλο.
Γύρω της έρποντα, ελπίζοντα, νοσταλγόντα, ολιγαρκή πλάσματα, όμως στης Ηλέκτρας τον εγκέφαλο άφθαρτος λάμπει ο δαίμονας της δικαιοσύνης.