Όμως τώρα δεν θα φάω άλλο..

 

Ήταν μόλις έξι ετών και τής πήρα έναν ελέφαντα
Ήξερα πως λάτρευε τα ζώα, κυρίως κομμένα απο χαρτιά
ποτέ δεν έπαιζε με κούκλες «που κλαίνε» και τέτοια χαζά
Της πήρα έναν ελέφαντα κι ήταν από γυαλί χοντρό
έλαμπε πολύχρωμος στης κοιλιάς του τον βυθό
Έφτασα όταν έτρωγε ένα κομμάτι γλυκό
από εκείνην πιο μεγάλο
και της έδωσα το δώρο της, τυλιγμένο σε όμορφο χαρτί
Το άνοιξε και φώναξε: «Τώρα δεν πεινάω, δεν θα φάω άλλο!»
και έφυγε ανάστατο, να παίξει με το δώρο του, το όμορφο παιδί
Τι δώρο να τού κάνω τού μεγάλου ανθρώπου, για να φωνάξει τέτοια λόγια, ιερά;
«Μα τώρα δεν θα φάω άλλο, δεν πεινάω, άστο για μετά!»